روایت یک زائر کرمانی اربعین، از میزبانی ابوجعفر و پنج پسرش در ناصریه عراق
تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۰۹۵۹۵
ایسنا/کرمان نزد اهل خانواده ابوجعفر، هر کدام از پسران که زائر ایرانی به خانه میآوردند، محبوبتر بود و به گفته «عباس»، آوردن زائر ایرانی مادر را خوشحال میکرد.
به گزارش ایسنا، تماشای تصاویر دلدادگی عشاق امام حسین (ع) در ایام اربعین از رسانهها آنقدر دیدنی است که ناخودآگاه آرزو میکنیم کاش ما هم توفیق زیارت اربعین نصیبمان شود و خوش به سعادت آنهایی که در مسیر عشق قرار گرفتند و کربلایی شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از آنطرف هم رسانههای بیگانه تمام تلاش خود را می کنند تا تصاویر کذب و شایعه پراکنی این اخلاص و همدلی را به سخره گرفته و یا با هدف تفرقهافکنی اینگونه وانمود کنند که مردم عراق از حضور زائران ایرانی ناراحتند و پذیرایی خوبی ندارند.
ثارالله انکوتی یکی از زائران کرمانی است که تاکنون چندین بار توفیق زیارت اربعین نصیبش شده است و امسال هم به گفته خودش کوله پشتیاش را مانند قبل از آغاز محرم بسته است و راهی عراق شده است.
او در مورد یکی از خاطراتش از میزبانی عراقیها از زائران اربعین گفت: تازه از بصره وارد شهر ناصریه شدم، در این مسیر پیادهروی، کمتر زائر ایرانی وجود داشت و اکثریت زائران از عراقیها و اهل بصره بودند که پیاده به سمت کربلا در حرکت بودند اما خیلی شلوغ بود، بیش از آنچه فکرش را بکنید.
حدود پنج کیلومتری پیادهروی کرده بودم و نزدیک اذان مغرب بود که جوانی به سمتم آمد با شتابزدگی و خوش رویی و با زبان عربی من را به خانه دعوت میکرد. صدا میزد آقا بفرما بفرما، منزل، مبیت، استحمام. سعی میکرد کوله پشتیام را بگیرد و با اصرار زیاد از من دعوت میکرد که به خانهشان بروم.
قصد ماندن در ناصریه را نداشتم و از آنجا که روزها هوا بسیار گرم بود، میخواستم شب را تا جایی که برایم امکان دارد پیادهروی کنم اما این جوان اینقدر اصرار کرد که شرمنده شدم و قبول کردم برای استراحت شب به خانهشان بروم.
در مسیر راه به خانهشان بودیم که با تلفن همراه خبر آمدن زوار امام حسین را به اهل خانه اطلاع میداد، متوجه تمام حرفهایش نمیشدم اما خیلی با خوشحالی حرف میزد و مرتب به آنطرف تلفن میگفت زوار ایرانی زوار ایرانی.
آن شب من دعوت ابوجعفر و پسرانش بودم، ابوجعفر پنج پسر داشت که یکی از آنها به نام عباس من را به خانه دعوت کرده بود. عباس پسر کوچک خانواده بود به گفته خودش آن شب خیلی خوش شانس بود و مادرش را خیلی خوشحال کرده بود.
استقبال خیلی گرمی از من کردند، سفره بزرگی پهن کردند و یک مرغ بزرگ سرخ شده پر از سس گوجه فرنگی وسط یک سینی بزرگ پلو که اطرافش را با سبزی ریحان و لیمو ترش تزئین کرده بودند جلوی من گذاشتند. جایتان خیلی خالی روی سفره یک کاسه آبگوشت و یک بشقاب خورشت لوبیا و یک ظرف میوه و انواع نوشیدنیها از نوشابه و دوغ و آب هم بود.
ابوجعفر و پسرانش دورم نشسته بودند و من را با خوشحالی نگاه میکردند و تعارف میکردند که به قول خودشان از طعام موجود بخورم، خیلی زیاد بود و از آنها خواستم ظرف کوچکتری بیاورند تا مقداری از غذا بردارم اما قبول نکردند و تعارف میکردند و میگفتند خدمت به زوار امام حسین (ع) و بقیه جمله که من معنیش را نمیفهمیدم.
عباس به من گفت که حمام آماده است و از من خواست لباسهایم را بدهم تا برایم بشویند، خیلی مهماننواز بودند و البته همه این کارها را به عشق امام حسین (ع) و خدمت به زوار امام حسین (ع) انجام میدادند و البته باز هم به دور از باور بود، آنها خیلی تلاش میکردند که من هیچ مشکلی نداشته باشم و مرتب از من سوال میکردند که چیزی نیاز دارم.
فردا صبح بعد از اذان صبح و اقامه نماز در خانه ابوجعفر وقتی عازم رفتن شدم برایم جالب بود همه پسران ابوجعفر بیدار بودند تا من را بدرقه کنند، ابوجعفر خودش برای رساندن من به مسیر پیادهروی راننده بود، من صندلی جلو نشستم و عباس و چهار برادرش هم صندلی عقب. اینجا بود که از حرفهایشان فهمیدم که هر روز نوبت یکی از پسران است که به مسیر پیادهروی برود و زائران امام حسین (ع) را به خانه دعوت کند.
هر کدام که زائر ایرانی به خانه میآورد نزد اهل خانه محبوبتر بود، حالا فهمیدم چرا عباس اینقدر اصرار داشت و پشت تلفن با خوشحالی میگفت زوار ایرانی، زوار ایرانی و چرا به من گفت مادرش را خوشحال کرده است.
ابوجعفر و پسرانش تا دور شدن من از نگاهشان بدرقهام کردند با سلام بر امام حسین (ع) پیادهروی را از ناصریه به سمت کربلا آغاز کردم، طریق عشق و باز هم این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست، این چه شمعیست که جانها همه پروانه اوست.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری اربعين حسينی پياده روي اربعين زوار ایرانی زائر ایرانی امام حسین پیاده روی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۰۹۵۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلایل منفی شدن تراز تجاری کشور در سال ۱۴۰۲
آفتابنیوز :
حسین سلاحورزی، رئیس پیشین اتاق بازرگانی ایران در گفتگو با ایلنا درباره آنچه سبب منفی شدن تراز تجاری کشور در سال ۱۴۰۲ شد، گفت: در سالهای گذشته بسیاری سعی داشتند بگویند تحریمها تاثیری بر اقتصاد ایران ندارد با این حال بخشی از دلایلی که به منفی شدن تراز تجاری کشور در سال ۱۴۰۲ انجامید برآمده از تاثیرات تحریمها بود.
وی افزود: مساله دیگر آنست که از نظر دیپلماسی اقتصادی تحولات منطقهای رخ داده در عراق و افغانستان به عنوان دو شریک تجاری اصلی ایران در کاهش تجارت کشور موثر بودهاند به ویژه که عراق به دنبال احیای دینار است و تلاش میکند سیستم بانکی خود را سر و سامان بدهد.
سلاحورزی ادامه داد: امروز صادرکنندگانی ایرانی که سالها صادرات گستردهای به عراق داشتهاند در این کشور با پدیده چندنرخی بودن ارز مواجه هستند؛ قیمت ارز در بانکهای عراق با قیمت ارز در بازار آزاد متفاوت است و خریدار عراقی کالای ایرانی با این محدودیت مواجه است که باید ارز را از بازار آزاد تهیه کند در حالی که دلار در بازار آزاد ۱۵ درصد گرانتر از دلار در نظام بانکی این کشور است و به همین دلیل خرید کالای ایرانی برای خریدار عراقی گرانتر تمام میشود و این امر قدرت رقابت کالای ایرانی را در بازار عراق پایین میآورد.
رئیس پیشین اتاق ایران در ادامه از تاثیر سیاستهای داخلی کشور بر تجارت گفت و توضیح داد: سیاستگذاریهای داخلی نیز در کاهش صادرات غیرنفتی ایران در سال ۱۴۰۲ تاثیرگذار بود و مزید بر علتهای خارجی شد.
وی تصریح کرد: سختگیریهایی که در انجام تعهدات برآمده از پیمانسپاری ارزی بر صادرکنندگان در سال ۱۴۰۲ اعمال شد سبب شد حتی بسیاری از تاجران خوشنام و باسابقه برای احتراز از پیامدهای این سختگیریها تجارت خود را کاهش دهند. آنها مجبورند تسویه صادرات خود را با قیمتی غیر از قیمت ارز در بازار آزاد انجام دهند.